Dlaczego „Adullam”

„I odszedł Dawid stamtąd, i schronił się w jaskini Adullam. A gdy usłyszeli o tym jego bracia wraz z całą rodziną jego ojca, przybyli tam do niego. I zgormadzili się wokół niego wszyscy ludzie uciśnieni i wszyscy zadłużeni oraz wszyscy rozgoryczeni, a on został ich przywódcą. Tak znalazło się przy nim około czterystu mężów…” (I Sam. 22, 1-2)

Historia młodego Króla Dawida, uciekającego przed pragnącym zemsty Królem Saulem jest pełna zaskakujących zwrotów akcji. Bohater Izraela musiał chronić się przed panującym Saulem, który zazdrosny o pozycję wybrańca Boga nastawał na jego życie. Z woli Boga przyszli do Dawida –  poza rodziną ojca –  inni mężczyźni z rodzinami. Ludzie, którym źle się wiodło z powodu długów, ubóstwa, konfliktów z prawem itp.

Jaskinia Adullam stała się dla nich miejscem nowego początku. Punktem odrodzenia, z którego mogli wyjść i rozpocząć nowe życie pod wodzą młodego Króla Dawida. On ich nie odrzucił. Poświęcił im czas i swoje umiejętności, ucząc sztuki wojennej i tworząc zwartą drużynę. Z ludu odrzuconego, wykluczonego społecznie, powstała silna, zwycięska Armia Izraela pod wodzą wybrańca Bożego.

Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwej do zrobienia. Wszystko, co było możliwe za Dawida  jest możliwe i dziś. Dlatego we współczesnym świecie istnieje nadzieja dla wielu zagubionych, zadłużonych, wyrzuconych poza nawias społeczeństwa lub zagrożonych wykluczeniem. Nadzieja na zmianę swojego życia na lepsze, podobające się Bogu.

Codziennie do Fundacji zgłaszają się po pomoc osoby podobne do tych z czasów Króla Dawida. Z nich Bóg może uczynić żołnierzy walczących po właściwej stronie przeciw złu. Uosobionemu nie w ludziach, lecz pochodzącego ze świata duchów. Złu, które krzywdzi ludzi i niszczy wszystko, co kocha Bóg.

wejście do jaskini Adullam, Izrael